Երևանի Գայի անվ. թիվ 129 հիմնական դպրոցում հյուրընկալվել էին Հայկ Բժշկյանցի հարսը՝ Սոֆյա Լևոնովնան, իր դստեր՝ Նինա Սամվելովնայի և Գայի զարմիկ Ռուդոլֆ Օհանյանի հետ:

Դպրոցի տնօրեն Լ. Պետրոսյանը իր խոսքում նշեց, որ գործողության մեջ է դրվել աշակերտական խորհրդի այս տարվա որոշումը. այն է՝ թարմացնել և հարստացնել դպրոցի թանգարանը, կապ հաստատել Գայի հարազատների հետ, կազմակերպել հանդիպումներ, միջոցառումներ, պատանի գայականներին կրթել և դաստիարակել Գայի ոգով:

Հուզված և ուրախ էին հյուրերը. պարզվեց՝ սա առաջին անգամն է, որ իրար հանդիպեցին Լեգենդար Գայի հարսն ու թոռը զարմիկ Ռուդոլֆ Օհանյանի հետ:

Հանդիպումն անցավ ջերմ մթնոլորտում: Հյուրերն իրենց հետ բերած նյութերով հարստացրին դպրոցի թանգարանը:


Հայոց լեզվի և գր. ուսուցչուհի՝ Մ. Ավետիքյան

Մոտենում է Ամանորը


Այդ շատ սիրելի տոնին պատրաստվում են բոլոր աշակերտները: Այս տարի մեր աշակերտական խորհուրդը որոշել է դպրոցը զարդարել նաև դրսից: Արդեն տեղադրված են տոնածառն ու ձնեմարդը: Ձևավորված են  Հիսուսի ծնունդը խորհրդանշող տեղը` գոմը և մսուրը, հովիվները, որոնք այցի էին եկել Մարիամին և Հովսեփին:Մշտապես վառվող լույսը խորհրդանշում է մեր Տիրոջ դերը բոլոր ազգերի կյանքում:

Երազանք և իրականություն

-Մեր ժողովրդի դարավոր երազանքն  այսօր իրականություն է դարձել և մեր սերնդին է բախտ վիճակվել վայելելու ազատ ու անկախ Հայաստանի խաղաղ և լուսավոր կյանքը: Մենք ենք գալիքի գանգրահեր մանուկները ու վստահ քայլերով դեպի էլ ավելի պայծառ ապագան ենք գնում՝ չմոռանալով անցյալը և նրա ուսանելի դասերը: Մենք կրողն ենք անցյալի ավանդների ու երդվում ենք նոր ու լուսավոր էջ բացել հայ ժողովրդի պատմության մեջ,- ահա այսպես սկսվեց ՀՀ անկախության 22-րդ տարեդարձին նվիրված միջոցառումը մայրաքաղաքի Գայի անվան թիվ 129 հիմնական դպրոցում: Խնդությունը, տոնական տրամադրությունը, հայրենասիրական երգն ու պարը միավորել էին միջոցառման մասնակիցներին ու դահլիճում նստած ունկնդիրներին:

Ուսանելին այն էր, որ միջոցառման կազմակերպիչները կարողացել էին ընդգրկել 2-9-րդ դասարանի աշակերտներին ու տոնը դարձրել համադպրոցական: Սա այն առողջ ոգին է ու սեփական ժողովրդի հանդեպ պարտքի գիտակցության դաստիարակությունը, որ տալիս են թիվ 129 դպրոցի ուսուցիչները ապագա քաղաքացիական հասարակության լիարժեք անդամ դաստիարակելու ճանապարհին:

                                                                          Հ. Լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Մ. Ավետիքյան

           

     Մենք երբեմն կարոտում  ենք Երևանը՝ հենց Երևանում լինելով հանդերձ: Երևանը մեր սրտի մայրաքաղաքն է: Ամեն տարի նրա տոնին սպասում ենք անհամբերությամբ, այդ օրը ցանկանում ենք լինել նրա բոլոր գեղատեսիլ վայրերում, մասնակցել երգ ու պարին, մեր խինդը խառնել նրա ջերմ մթնոլորտին:
  Այդ օրը տոնին վայել զարդարվում է նաև մեր քաղաքը: Ամենուր վառ գույներ են, փողփողացող եռագույն դրոշներ:
 Այս տարի մենք՝ պատանի գայականներս, Երևանի տոնին մասնակցեցինք քաղաքապետարանի մոտ կազմակերպված միջոցառմանը: Այնտեղ հավաքվել էին դպրոցականներ, ուսուցիչներ, կրթության ոլորտի ներկայացուցիչներ, համայնքների ղեկավար աշխատողներ:
    Ոգեշունչ   խոսքեր   ասվեցին   մեր    սիրելի  քաղաքի  մասին,  հնչեցին   ազգային   երգեր, պարային    խմբերը   ազգագրական    պարեր    պարեցին,   մենք   բազմիցս   վանկարկեցինք  Ե-րե-վան  շը-նոր-հա-վոր  տոնդ….