Դպրոցի դահլիճը լեփ-լեցուն էր՝ ծնողներ, ուսուցիչներ, աշակերտներ, ուսանողներ… Բեմում էին երրորդ դասարանցիները: Միջոցառումը կրում էր <<Հայաստանի ճամփեքով>> խորագիրը: Աշակերտները հանգամանորեն ներկայացնելով Հայաստանի մարզերը իրենց մարզկենտրոններով, կտոր առ կտոր պաստառի վրա տեղադրում էին այն: Ի վերջո ստացան Հայաստանի և ԼՂՀ-ի ամբողջական քարտեզը՝ հուսալով, որ կգա մի ժամանակ, երբ Հայաստանի քարտեզին կմիանա նաև Արևմտյան Հայաստանը:
Դասվար Գեղեցիկ Ղարիբյանը միջոցառումը ավարտեց հետևյալ խոսքերով.
- Ամփոփելով ուզում եմ ասել, որ այս միջոցառման մեջ ոչինչ պատահական չէր: Պատահական չէր և իմ, և աշակերտների միանման հագուստները, առավել ևս ընտրված թեման: Բոլորս էլ գիտենք, որ գտնվում ենք մի մեծ իրադարձության նախաշեմին, որտեղ պետք է դրսևորվի մեր միասնականությունը: Վերջինիս շնորհիվ միայն կարող ենք հասու դարձնել ողջ աշխարհին մեզ բաժին հասած արհավիրքը, որը հիշում և պահանջում է յուրաքանչյուր հայ: Մեր այս միջոցառումը նվիրվում է Եղեռնի զոհերի հարյուրամյա տարելիցին:
Մեք կոչ ենք անում համայն հայությանը վերադառնալ հայրենիք, ծաղկեցնել և շենացնել մեր Հայաստան աշխարհը:
Չմոռանանք, որ ամբողջ աշխարհով սփռված մենք տաս միլիոն հայ ենք:
Դասվար Գեղեցիկ Ղարիբյանը միջոցառումը ավարտեց հետևյալ խոսքերով.
- Ամփոփելով ուզում եմ ասել, որ այս միջոցառման մեջ ոչինչ պատահական չէր: Պատահական չէր և իմ, և աշակերտների միանման հագուստները, առավել ևս ընտրված թեման: Բոլորս էլ գիտենք, որ գտնվում ենք մի մեծ իրադարձության նախաշեմին, որտեղ պետք է դրսևորվի մեր միասնականությունը: Վերջինիս շնորհիվ միայն կարող ենք հասու դարձնել ողջ աշխարհին մեզ բաժին հասած արհավիրքը, որը հիշում և պահանջում է յուրաքանչյուր հայ: Մեր այս միջոցառումը նվիրվում է Եղեռնի զոհերի հարյուրամյա տարելիցին:
Մեք կոչ ենք անում համայն հայությանը վերադառնալ հայրենիք, ծաղկեցնել և շենացնել մեր Հայաստան աշխարհը:
Չմոռանանք, որ ամբողջ աշխարհով սփռված մենք տաս միլիոն հայ ենք:
RSS-канал
